Haarmuhle
Diep in de bossen in het grensgebied tussen Alstätte en Buurse te midden van zware eike- en beukenbomen ligt daar de schilderachtige Alstätter- watermolen ook wel de Haarmolen genoemd nabij in het natuurgebied het Witte Veen . Vanaf de parkeerplaats wandel ik langs vele palen met tientallen pijltjes in vele kleuren , die je allemaal enthousiast de weg willen wijzen. Tussen een haag van rododendrons wandel ik naar de eeuwenoude watermolen. De molen is buiten werking en deze Harmuhle kon wel een ver familielid zijn van de watermolen op het Singraven! Het is hier gezellig druk veel mensen zoeken de koelte op die hier tussen de oale bomen waait en als een airco aanvoelt. De hitte van afgelopen week heeft ook hier haar tol geëist . Het lek erop dat wie een vrogge herfst kriegt dit joar… Ik besluit om de blauwe pijlen te volgen en als die mie beginnen te vervelen kan ik zo een andere kleur volgen! Op de brug die over de Buursebeek of ook wel de Duitse A genoemd, heb je een prachtig panorama over het beekdal. Het weggetje wandelt een stukje omlaag zwenkt naar rechts en daar moet ik plotseling uutwieken veur een koppel veteranen wielrenners, ze schieten zo vanuut een bospad het weggetje op . dan langs een pad dat rijkelijk wordt omgeven door bloedrode en inktzwarte bramen. Een oudere dame plukt ze vol overgave en het sap kleurt haar vingers paarsrood. Brummelsplukken dat deed ik altied met mien man , joar noa joar ik weet niet meer hoeveul joar… en noe stoa ik hier alleen brummels te plukken , want mien man zit noe in een verpleeghuus in Enschede , hij is aan het dementeren, maar is nog steeds gek op brummels. “Wie wekt ze in” en bewerkt de brummels met suuker en dan maakt wie de jam van of doet ze in de yoghurt… Via een klaphek komen we op de heide , maar op het pad liggen enkele Schotse hooglanders ! Op het bord naast het klaphek staat: niet tussen de koeien doorlopen en minstens 25 meter afstand houden van de hooglanders. Een zwarte hooglander stet nog geen 2 meter van mie of! Doordat hij zien haar veur zien ogen hef hangen weet ik niet of hij goed gezind is. Zal ik deurlopen ? of zal ik 25 meter verder over het prikkeldroad hen springen… Ik besluit toch maar een stuk verder over het prikkeldroad heen te gaan. Langs een ven dat door de droogte helemoal leeg stet, vervolg ik mijn wandeling. Ik kiek veur de zekerheid nog een keer achterom noar die hooglanders. Een trimmer haalt mie in en draait zich om en vraagt in plat Duits : “Een Canon hast du ein Canon EOS 80 die wil ich auch kaufen… en vervolgt zijn weg noar Alstätte op an Dan draait het bospaadje en meen ik tussen de struiken een dier te zien staan. Ik versnel mien pas en bin benieuwd wat ik zal zien. Niks alleen het ruisen van de mais die hier wit en grijs aan het worden is . Dan zie ik tussen de bomen de rode dakpannen van een boerderij en hoor het janken van een motorzaag. Een hond komt blaffend op mie of , maar zwaait wel met zien stet ! Braaf! Hij is braaf ! Bij de Duitse boerderij aangekomen zie ik dat deze midden in een zonnebloemveld ligt. Duizenden gouden bloemen afgewisseld met het rozerood van lavatera’s . prachtig ! Heey ! een bruinrode eekhoorn schiet veur mie een berkenboom in. Uit de verte hoor ik feestgeruis , het bospad wandelt nou tussen een kleurig varens veld door en dan loopt het paadje om het veld met zonnebloemen heen. Het geruis wordt heviger er wordt gezongen en ik hoor iemand op een accordeon spelen. Nu loop ik langs de oevers van de Buurserbeek en aan de andere kant het bloemenveld. Het sprankelende water van het beekje is hier kristalhelder! Dan zie ik aan de andere kant van de beek tientallen jongeren die aan het zingen en drinken zijn ! Flarden Duitse volksgezangen vang ik op en een gevoel van blijheid maakt zich meester van mie ! Dan de draai om en loop ik noar die jongeren hen. Ze staan om enkele statafels die rijkelijk gevuld is met flessen bier en sterke drank. Een van de jongens ( mannen) heeft een zilveren hoedje op en hij vraagt an mie : Was wolst du trinken ? eine snaps ? oder Jagermeister ? of toch ein Krombacher ? Het blijkt dat ze uut Wessum komen en hier een vrijgezellen ( junggezellen) feest vieren. De jongen met het zilveren hoedje gaat binnenkort heiraten ! en ik geef hem nog een kwartier en dan zal hij zijn roes moeten uutsloapen ! Ik vraag of ik een foto van hun mag maken , ja natuurlijk mag dat ! Dan wandel ik terug naar de watermolen en op het terras bij het restaurant bestel ik mie een Cappuccino .
De wandeling via de blauwe pijlen duurde 80 minuten
Bron: Eddy Oude Voshaar